Shotokan karate

Karate is een eeuwenoude vechtkunst die vanuit China op het eiland Okinawa, ten zuiden van Japan, belandde. De grondlegger van het Shotokan Karate, Gichin Funakoshi heeft het karate aangepast aan de moderne tijd en tot bloei gebracht. In 1922 heeft hij het karate in Japan geïntroduceerd. Zijn leerlingen, waarvan Nakayama de bekendste is, hebben er via de Japanse Karate Associatie (JKA) voor gezorgd dat karate bekendheid kreeg over de hele wereld.
 
In het Shotokan karate ziet men traditie, lichaamscultuur (karate als bewegingskunst), zelfverdediging en sport verenigd, zodat iedereen het kan beoefenen.
“Karate” betekent letterlijk lege (kara) hand (te). Dat houdt in dat de beoefenaar geen wapens gebruikt. Karate is van oorsprong een vorm van ongewapende zelfverdediging, waarbij de beoefenaar door middel van afweertechnieken en tegenaanvallen met armen en benen zijn lichaam tot wapen maakt.
Bij Shotokan Karate ligt de nadruk op de correcte uitvoering en controle van de technieken. Daardoor is de kans op blessures zeer gering (veel minder dan bij andere vechtsporten of bijvoorbeeld balsporten). Beheersing van technieken, lichaam en geest zijn belangrijke aspecten waaraan tijdens de training veel aandacht wordt besteed.

" Het uiteindelijke doel van karate is geen nederlaag of overwinning, maar de verbetering van het karakter van de beoefenaar "

G. Funakoshi